کد مطلب:12597
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:5
تفاوت ميان غسل ارتماسي و غسل ترتيبي چيست؟ زيرا مراد از انجام هر دو عمل پاكسازي بدن است و آيا انجام غسل ترتيبي الزامي است در منزل؟ زيرا كه اگر فرد به حمام برود پاكسازي بدن انجام شده پس چه لزومي بر وجود اين 2 گونه است؟
تفاوت ميان اين دو نوع غسل تنها در نحوة اجراء است، و لكن در نتيجه و هدف، با يكديگر مشتركند.
و در فتاوي مكان خاصي براي غسل كردن معيّن نشده است، بلكه هر جايي كه امكان غسل كردن وجود داشته باشد، ميتوان غسل كرد.و اما در مورد اينكه چرا غسل كنيم و آيا پاكسازي بدن تنها كفايت نمي كند، بايد پاسخ گفت : خارج شدن مني از انسان، يك عمل موضعي نيست(مانند بدل و ساير زوائد). به دليل اينكه اثر آن در تمام بدن آشكار مي شود، و تمام سلولهاي تن بدنبال خروج آن، در يك حالت سستي مخصوصي فرو مي رود. و اين خود نشانة تأثير آن بر تمام اجزاء بدن است.
طبق تحقيقات دانشمندان، دربدن انسان دو سلسله اعصاب نباتي وجود دارد، كه تمام فعاليتهاي بدن را كنترل مي كند. اعصاب سمپاتيك و اعصاب پاراسمپاتيك. اين دو رشته اعصاب، در سراسر بدن انسان، و در اطراف تمام دستگاهها و داخلي و خارجي گسترده اند، و ظيفة اعصاب سمپاتيك، تندكردن و به فعاليت واداشتن دستگاههاي مختلف بدن است، و وظيفه اعصاب پاراسمپاتيك، كند كردن فعاليت آنهاست. در واقع يكي نقش گاز اتومبيل، و ديگري نقش ترمز را دارد. و از تعادل فعاليت اين دو دسته اعصاب نباتي، دستگاههاي بدن به طور متعادل كار مي كند.
گاهي جريانهايي در بدن رخ مي دهد، كه اين تعادل را به هم مي زند. از جمله اين جريانها مسأله ارگاسم (اوج لذت جنسي) است، كه معمولاً مقارن خروج مني صورت مي گيرد. در اين موقع، سلسله اعصاب پاراسمپاتيك بر اعصاب سمپاتيك پيشي ميگيرد، و تعادل به شكل منفي به هم مي خورد. اين موضوع ثابت شده است كه از جمله اموري كه مي تواند اعصاب سمپاتيك را به كار وادار، و تعادل از دست رفته را تأمين كند، تماس آب با بدن است. و از آن جا كه تأثير ارگاسم بر تمام اعضاي بدن، به طور محسوس ديده مي شود، و تعادل اين دو دسته اعصاب در سراسر بدن به هم مي خورد، دستور داده شده است كه پس از آميزش جنسي، يا خروج مني، تمام بدن با آب شسته شود، و در پرتو اثر حيات بخش آن، تعادل كامل در ميان اين دو دسته اعصاب در سراسر بدن برقرار گردد.
البته فايده غسل منحصر به اين نيست، بلكه غسل كردن علاوه بر اين، يك نوع عبادت و پرستش نيز مي باشد؛ كه اثرات اخلاقي آن قابل انكار نيست. و به همين دليل، اگر بدن را بدون نيّت و قصد قربت و اطاعت فرمان خدا بشويند، غسل صحيح نيست.
در حقيقت به هنگام خروج مني هم روح متأثر مي شود و هم جسم، روح به سوي شهوات مادي كشيده مي شود، و جسم به سوي سستي و ركود. غسل جنابت كه هم شست وشوي جسم است، و هم به علت اينكه به قصد قربت انجام مي يابد، شست وشوي جان است، اثر دوگانه اي در آن واحد، بر جسم و ورح مي گذارد، تا روح را به سوي خدا و معنويت سوق دهد، و جسم را به سوي پاكي و نشاط و فعاليت.
از همة اينها گذشته، وجوب غسل جنابت، يك الزام اسلامي براي پاك نگاه داشتن بدن، و رعايت بهداشت در طول زندگي است. زيرا بسيارند كساني كه از نظافت خود غافل مي شوند، ولي اين حكم اسلامي آنها را وادار مي كند كه در فواصل مختلفي خود را شست و شو دهند، و بدن را پاك نگاهدارند. (1)
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
منابع و مآخذ :
1. فلسفه اسراراحكام، محمد وحيدي، ص139
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.